Қазақ шежіресі — тарих ғылымындағы халқымыздың шығу тегін, таралуын баяндайтын тармағы. Шежіре қазақ, түрікмен, қырғыз, моңғол және т.б. халықтар арасында ауызша сақталған. Бұл халықтардың көне тарихы жөнінде айтылатын мағлұматтар «шежіре», «тайра», «тарих», «сееджер» т.б. болып әр түрлі айтылғанымен «сақтау» деген мағынаны, ал семит-араб тілдерінде «ағаштың бұтағы» деген ұғымды білдіреді.Ауызша шежіре қазақ халқында кеңінен таралды. ХІХ-ХХ ғғ.басында Құрбанғали Халид, Мәшһүр Жүсіп Көпеев, Шәкәрім Құдайбердіұлы және т. б. жазып, жариялай бастады. Қазақ халқының шежіресін зерттеуге тарихшы Н.Аристов те өз үлесін қосты.