Дифтерия-бұл жедел инфекция, онда қоздырғыш негізінен белгілі бір пленка пайда болатын шырышты қабаттар арқылы енгізіледі. Денеде ол улы заттарды – токсиндерді шығарады. Бұрын бұл ауру балаларда жиі кездесетін және жоғары өліммен бірге жүретін. Халықты иммундаудың тек 95% - і қазіргі кезде аурудың жекелеген жағдайларының ғана байқалуына әкелді. Ересектер мен жасөспірімдерде дифтерия белгілері барған сайын тіркелуде, бұл вакцинациядан кейін алынған иммунитеттің біртіндеп әлсіреуіне байланысты. Дифтерия қоздырғышы-коринебактериялар тұқымдасының микроорганизмі. Көбею кезінде ол сыртқы ортаға токсин шығарады. Дифтерия таяқшалары токсинді шығаруға қабілетті емес. Микроорганизм қоршаған заттарда 2 аптаға дейін сақталады,
1 минуттан аз қайнаған кезде өмір сүреді. Инфекцияның негізгі жолдары – ауа тамшылары және тұрмыстық байланыс. Дифтерия белгілері. Дифтерияның ең тән белгілері: тіндердің бетіндегі пленка, олармен тығыз дәнекерленген; лимфа түйіндерінің ұлғаюы, температураның жоғарылауы; жұтылу кезінде жеңіл ауырсыну; бас ауруы, әлсіздік, интоксикация белгілері; сирек ісіну және мұрыннан, көзден ағу. Жұтқыншақ дифтериясы-аурудың ең көп таралған түрі. Алдын алу. Ауруға қарсы жасанды иммунитетті құру дифтерияның ең тиімді алдын-алу болып табылады. Дифтерияға қарсы алғашқы егу баланың 3 айлық жасында АКДС немесе АДС вакцинасымен жүргізіледі. Содан кейін ол 4,5 айда, алты айда, 1,5 жаста және 6 жаста қайталанады. Дифтерияны ревакцинациялау 16 жастан бастап әр 10 жылда бір рет жүргізіледі. Отандық препараттардан басқа, дифтерияға қарсы импорттық вакцина бар – DTP аналогы Infanrix немесе ads – т.б. Вакс. Қосымша алдын алу шаралары: науқас адаммен байланыста болған барлық адамдарда мұрын-жұтқыншақ жағындыларын зерттеу; бір апта бойы байланыста болған адамдарды медициналық бақылау; науқас ауруханаға жатқызылғаннан кейін үй-жайда дезинфекциялау.