Судың гигиеналық маңызы

Су – табиғаттағы ерекше зат. Ол өсімдіктер мен жануарларды нәрмен толықтырады, адам да 70% судан тұрады. Табиғи сулардың құрамы мен қасиеттері халықтың денсаулығына тікелей және жанама әсер етуі мүмкін.

Ауыз суды гигиеналық бағалау кезінде оның тұз құрамының адам ағзасына әсері ескеріледі. Минералданған суларды ұзақ уақыт пайдалану су-тұз балансына, ас қорыту жүйесінің функционалды қызметіне, организімнің даму қызметіне және басқа физиологиялық процестердің бұзылуына теріс әсер етуі мүмкін.

Минералданбаған суды ұзақ уақыт пайдалану ағзаның физиологиялық функцияларының бұзылуына әкеп соғады, асқазан сөлінің секрециясы мен оның қышқылдығының жоғарылауы, асқазан-ішек жолындағы судың сіңу процестерінің өзгеруі, ішектің шырышты қабығының бұзылуы. Минералданбаған суларды ұзақ уақыт тұтынған кезде қандағы кальций, фосфор, сілтілі фосфатазаның төмендеуі дамиды.

Жер бетіндегі химиялық ластанумен ластану қаупі бар сумен жабдықтау көздері олар ашық су айдындары (өзендер, көлдер) болуы мүмкін.

Су жұқпалы және паразиттік ауруларды тудыратын көптеген микроорганизмдердің, бактериялардың, гельминттердің көбеюі мен дамуы үшін қолайлы орта бола алады. Судың микробтармен ластануы көптеген жолдармен жүреді. Олардың ішіндегі ең көп тарағаны – ағынды сулардың ластануы- адамдардан қалған қалдықтар. Жануарлар шикізатын өңдейтін өнеркәсіптік кәсіпорындардан кәріз ағындары ерекше қауіп төндіреді.

Сонымен қатар, ластану нөсер жаңбыр мен қардың еруі кезінде жер үсті суларымен, сондай-ақ жер асты суларымен болуы мүмкін. Микробтармен ластанған су жұқпалы аурулардың таралу факторына айналады және ең қауіпті болып саналады. Су арқылы берілетін аурулар тобы өте кең. Мұның бәрі ішек аурулары: дизентерия, гепатит, энтероколит, тырысқақ, іш сүзегі, паратифтер, сонымен қатар көптеген гельминтоздар, полиомиелит, туляремияның кейбір түрлері.

Су бірқатар тері аурулары мен шырышты қабаттардың қоздырғыштарының берілу факторы болуы мүмкін. Жұқпалы аурулардың қоздырғыштары Судан адам ағзасына әртүрлі жолдармен, бірақ көбінесе ауыз арқылы, сондай-ақ зақымдалған тері мен шырышты қабаттармен енеді.